Ik roep al een tijdje dat het niet zou moeten gaan over gender, maar over waarden. Dat feminiene waarden traditioneel worden onderbenut en ondergewaardeerd. Dat we niet zouden moeten streven naar ‘gelijkheid’ tussen man en vrouw, maar we feminiene waarden moeten herwaarderen. Zodat mannen én vrouwen hun masculiene én feminiene kwaliteiten kunnen herkennen en benutten.
Omdat er een razendsnelle evolutie gaande is die vraagt om een fundamentele verandering van organiseren: van het traditionele piramidemodel naar een nieuwe, collaboratieve netwerkorganisatie. Waar welvaart en welzijn hand in hand gaan. Waar duurzaamheid, innovatie en balans belangrijke pijlers zijn. Waar ruimte is voor creativiteit en zingeving. Passend bij de nieuwe generatie, wars van hiërarchie. Hier zijn bij uitstek feminiene waarden voor nodig, maar dan moeten we ze wél benutten. Want zolang medewerkers alleen beoordeeld worden op harde, meetbare doelen wordt feminien gedrag – wat vaak minder concreet is – zeker niet gestimuleerd.
Maar wat bedoelen we dan precies met feminiene waarden en hoe kunnen we deze integreren? Hieronder probeer ik een antwoord te formuleren op deze vraag, aan de hand van drie voorbeelden. Mét concrete tips om deze toe te passen in jouw organisatie.
1. Verbinding
“Goh, wat jammer dat je weggaat, jij bent echt de verbinder hier.” Een prachtig compliment van een oud-collega. Terugkijkend op mijn werkende- en privéleven, realiseer ik me dat ik altijd die verbinder ben geweest. Ondanks dat je doodgegooid wordt met de term ‘verbinding’ in het bedrijfsleven, wordt deze waarde nog steeds niet écht, nou ja, op waarde geschat. Zo heb ik nog nooit een bonus gekregen omdat ik zo lekker aan het verbinden was. Nee, beoordelingen gaan altijd gepaard met cijfers. Dus hoe stimuleer én waardeer je de waarde ‘verbinding?’
Verbinding is een breed begrip. Verbinding begint op individueel niveau: is er ruimte om een kop koffie te drinken met die collega die net vader is geworden, om te checken hoe het loopt thuis? Is er aandacht voor de mate van verbinding tussen de bedrijfsmissie en medewerkers? Het klinkt zo simpel, maar deze ‘interne aangelegenheden’ worden zo vaak als bijzaak beschouwd.
Tip: Geef medewerkers letterlijk tijd en ruimte om naar eigen inzicht verbinding op te zoeken. Neem dit onderwerp mee in de beoordeling. Roep een ‘verbinder van het jaar’ uit. Geef het goede voorbeeld als leider: verbind je, intern en extern. Of gebruik de oudste vorm van verbinding; verhalen delen. Maak ruimte voor elkaars verhaal en luister, bijvoorbeeld met een intern programma zoals ‘mijn verhaal’.
2. Bescheidenheid
Eén van de meest sprekende vooroordelen die kleven aan vrouwen in de discussie over de loonkloof: ze zijn ook zo bescheiden, ze moeten gewoon assertiever zijn. Wow. Ik vind dit echt de wereld op z’n kop. Bescheidenheid is een typisch feminiene waarde. Het staat lijnrecht tegenover de masculiene ‘zelfpromotie.’ In de huidige masculiene en hiërarchische structuren, is bescheidenheid misschien iets om af te leren.
Maar ik zeg: laten we bescheidenheid omarmen! Sterker nog, laten we juist leren om bescheidener te zijn! Bescheiden leiders zijn beter in staat te verbinden, teamprestaties te delen en te vieren, en anderen te erkennen voor expertise die zij zelf niet hebben. Dit leidt tot een hogere gunfactor en tevreden medewerkers. Bovendien hebben bescheiden mensen vaak een realistisch beeld van zichzelf en hun omgeving. Dit kan behoorlijk wat problemen voorkomen. Dus, mannen en vrouwen: omarm uw bescheidenheid!
Tip: Gebruik de kracht van bescheidenheid. Selecteer leiders en medewerkers op deze waardevolle eigenschap. Train werknemers om zich meer bescheiden op te stellen. Zorg ervoor dat iedereen aan het woord komt in vergaderingen of bijeenkomsten, dus óók de introverte en bescheiden mensen. Geef ze spreektijd. Stimuleer het delen van successen en het uitdelen van complimenten. Minder focus op het individu, meer op het team.
3. Intuïtie
“Waerum vuult ’t zo, as 't niet zo is?” Een zin uit een liedje van Daniel Lohues waar ik vaak aan moet denken als ik een sterk gevoel heb, maar twijfel of het wel klopt. Dan weet ik weer: natúúrlijk klopt het. Andersom geldt het ook: dat ik me afvraag waarom mijn intuïtie me niet gewaarschuwd heeft. Ik heb me meer dan eens vergist in mensen (zakelijk dan; privé gebeurt me dit zelden). Waarom voelde ik dat niet aankomen? Ik denk, omdat het lastig is om ruimte te creëren voor intuïtie op de werkvloer.
Maar wist je dat goede beslissingen binnen bedrijven vaker worden gebaseerd op intuïtie, terwijl slechte beslissingen vaker uitsluitend op rationele overwegingen worden genomen? Toch hoef je in het algemeen niet aan te komen bij een traditionele directie met een idee dat louter is gebaseerd op intuïtie. Hoe kunnen we onze intuïtie dan toch de positie geven die het verdient?
Tip: Maak ruimte. Letterlijk en figuurlijk. Medewerkers kunnen écht leren luisteren naar hun innerlijke stem. Iedereen. Zonder dat het wordt vervuild door ons ego of de welbekende ‘confirmatiebias’: de neiging om op zoek te gaan naar informatie die onze intuïtie bevestigt. Faciliteer workshops over dit onderwerp, neem af en toe afstand en wuif nooit, nooit, nooit een ‘voorgevoel’ van jezelf of een ander weg.
Dit zijn slechts drie van de vele feminiene eigenschappen die we veel beter mogen benutten. Waarden die zowel mannen als vrouwen in de huidige tijd kunnen leren aanspreken en inzetten. Zodat er meer balans gaat ontstaan in organisaties en zij zich klaarstomen voor de nieuwe tijd en nieuwe generaties. We can do it!
Comments